*بار خدایا!من نخستین کسی هستم که به حق رسیدم،ان را شنیدم و پذیرفتم. هیچ کس مگر رسول خدا در نماز بر من پیشی نگرفت.
*بار خدایا! این نماز را که در پیشگاه تو به جای اوردم،نه به جهت نیازی که به ان داری و نه نه به خاطر میل و رغبتی است که در ان داری،بلکه برای بزرگداشت و پذیرش فرمان تو است که مرا به انجام ان فرمان داده ای. خدایا! اگر در نماز من عیبی است، یا رکوع و سجود ان ناقص است، مرا باز خواست مکن و با پذیرش و امرزش خود، بر من تفضیل و عنایت فرما.
*چون وقت نماز فرا می رسید، امیرالمومنین علی بر خود می لرزید. به او می گفتند: یا امیرالمومنین! ترا چه شده است؟ می فرمود: وقت ادای امانتی رسیده است که خداوند ان را بر اسمان ها، زمین و کوه ها عرضه کرد، انها از قبول ان ابا کردند و از بیمناک شدند.
*هنگامی که برای امیرالمومنین علی مشکلی پیش می امد، به نماز پناه می برد و ایه ی (و استعیتنوا بالصبر و الصلوة)(از صبر یاری جویید)را تلاوت می کرد.
:: موضوعات مرتبط:
نماز امیرالمومین علی ,
,
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2